Biyografi

Kısa hikaye ve alıntı yazarı. Kafkaokur Fikir, Sanat ve Edebiyat dergisi olmak üzere iş ve kariyer alanındaysa Harvard Business Review Türkiye’ nin yazar ekibinde görev alıyor. Şu anda HBR Türkiye için yazdığı yaratıcılık başlığı altında makale yazılarıyla hizmet veren yazar, aynı zamanda edebiyat hayatına farklı yayınlarda şiir, anlatı, düzyazı, roman inceleme ve kısa öykü yazarak devam ediyor.

Eğitim Hayatı

• Harvard University EdX ‘Modern Masterpieces of World Literature’ 2022
• Yıldız Teknik Üniversitesi Edebiyat Fakültesi, Yazarlık Sertifika, 2021
• Syracuse University in Florence, Mimarlık Bölümü, Yaz Okulu Sertifika, 2011
• Bahçeşehir Üniversitesi Mimarlık, Lisans Eğitimi, 2014
• İstanbul Üniversitesi Devlet Konservatuarı, Klasik Bale Bölümü, Lise ve Ortaokul Eğitimi 2002 – 2008

Yayıncılık Sektörü

• KAFKAOKUR dergi
• BirGün Kitap
• OT dergi
• Harvard Business Review Türkiye
• Kıyı’da dergi
• Kitap Eki dergi
• Gazete Sanat, Bağımsız Kültür ve Sanat dergisi

Ezgi Özsan (d. 1 Ocak 1990), Türk kısa öykü ve anlatı yazarıdır. İstanbullu yazar, Cem Otarcı Özsan ve Zuhal Özsan’ın kızıdır. Babası mühendis ve annesi coğrafya tarihi eğitmenidir. İki çocuklu ailenin en küçüğüdür. Başta İstanbul Film Festivali olmak üzere uluslararası birçok bağımsız film festivalinde sanat filmleri gösterime giren senarist ve yönetmen Eren Özsan’ın kız kardeşidir.[1] Dergi sektörüne olan ilgisi, ortaokul yıllarına dayanır. Edebiyat eğitmeni Namidar Bozdağ’ın kurduğu okul dergisinde ilk deneme ve röportaj yazısı yayımlandı. İlk yazı defterlerini ise eğitim gördüğü, Kadıköy rıhtımında yer alan Haldun Taner binasının yanındaki İstanbul Üniversitesi Devlet konservatuarı Klasik Bale bölümünde okumaya hak kazandığında tutmaya başladı. Başarıyla mezun oldu. Wayback Machine aracılığıyla 16 Eylül tarihinde arşivlendi.[2] Okulda prova edilen tiyatro eserlerini izleyerek ilk hikayelerini defterine yazdı. 2018-2024 yılları arasında yazıp yayımladığı 19 kısa öykü, 2 şiir, 9 kültür sanat, 10 röportaj, 2 düzyazı ve 3 roman incelemesi Türkiye’nin önde gelen kültür sanat dergileri olan Kafkaokur[3], Kitap Eki[4] ve Kıyı’da[5] yer aldı. Şu anda Harvard Business Review Türkiye’ de yazıyor.

Ortaokul ve lise yıllarını Kadıköy rıhtımında yer alan Haldun Taner Tiyatro binasının bitişiğindeki İstanbul Üniversitesi Devlet Konservatuarı Bale Bölümünde geçirdi ve bu bölümden mezun oldu. Üniversiteyi ise 2014 yılında Bahçeşehir Üniversitesi Mimarlık Fakültesi, İç Mimarlık Bölümünde tamamladı. 2011 yılında, lisans eğitimi sırasındaki yaz döneminde Floransa, Syracuse Üniversitesi’nde Mimarlık  dersleri aldı. 2021 yılında ise Yıldız Teknik Üniversitesi’nden Yazarlık sertifika programına katıldı. Ağustos 2022 tarihinde Harvard Üniversitesi aracılığıyla Harvard EdX Programında yer alan ve 1 yıl süren ‘Modern Masterpieces of World Literature’ bölümünü başarıyla tamamladı. Türk yazar, İstanbul Üniversitesi Devlet Konservatuarında Bale Bölümünden mezun olduktan sonra, Cem Ertekin ‘in kurduğu Türkiye Çağdaş Bale Topluluğu ‘na balerin olarak kabul edildi. Daha sonra Bahçeşehir Üniversitesi Mimarlık Fakültesinde İç Mimarlık ve Çevre Tasarımı bölümününde sanat ve estetik üzerine araştırmalarını okul bünyesinde sürdürdü. 2011 yazında eğitim görmek için gittiği Floransa, Syracuse Üniversitesi Mimarlık Fakültesinde mekan ve perspektif çizimi üzerine eğitim gördü. 2014’den 2016’ya kadar mimarlık şirketinde iç mimar olarak çalıştı ve aynı zamanda deneme yazmaya başladı. Yazarlık serüveni ise 2017 yılında mimari ve yazıyı birleştirmek üzere yakın bir arkadaşıyla birlikte Beyoğlu, Tophane’de açılan bir sergi salonunda ‘Sadece Sen Görebilirsin’ ve ‘Kapı Aralık’ sergilerin metinlerini yazarak başladı.[6] Aynı zamanda sergi küratörü oldu.[7] Ardından 2018 yılından itibaren edebiyat dergisinde sadece kısa öykü yazmaya yoğunlaştı. Dolayısıyla mimarlık mesleğini bıraktı. Ardından Kafkaokur edebiyat dergisinde büyük ilgi gören kısa öykü, röportaj ve anlatı yayımlandı. 13 Eylül 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.[8] İstanbul ‘da yaşamını sürdürmektedir.

Sevinen, Nisan 2021, Kitap Eki Dergisi

“Pencereden sabahın ilk ışığını ağırlarken “En son ne zaman? diye soruyordu. Daha önce gerçek bir gün doğumunu görme şansı bulanlar nasıl bir görüntüyle karşılaşacağını bilirdi. Kızcağız da unutmamıştı ki hayaliyle birleştirdi. Vücudunda dinamo etkisi yaratmasını diledi ama sadece ufak bir hareketle pencerenin pervazındaki parmakları şıkırdamıştı. Denize geri dönen bir dalga gibi, hazır olmaya henüz vakti vardı.”

 Öykü, belirsizlik içinde yönünü bulmaya çalışan sıradan insanın hikayesini anlatıyor. Coşkulu bir hayalin önünü kesen gerçek dünyayı ele alıyor. 2021 yılında yayınlanan bu eser, duygularını iyileştirmek üzere kendi kendine dünyaki meselelere insani bir bakış açısı geliştiren genç bir kızın hikayesidir. Tek başına yaşadığı evin içerisinde küçük çabalarının onu mutlu etmeye yetmesini sağlamak gayret ediyor. Bunun için hayal dünyasına sığınıyor. Sıradan insanın duygularını anlatan bir eser.

Şefkatli, Ağustos 2021, KIYI’DA Edebiyat Dergisi

“Yaşlı adam hiç duraksamadan gecelerin onun zihnini asla es geçmediğini anlatıyordu. Günün akşamını dilediği gibi yola getiremediğini de. O sırada çimlikte uykusuz, yorgunluktan adımları yalpalayan çay satıcısını gördü. Ona şefkat duyuyordu. Hayattındaki her şeyi yoluna koymak için iyicil bir saplantıya ihtiyacı olduğunu sayıklıyordu.”

  Kısa öykü, devamlı değişen dünyadaki sıradan insanın yaşam mücadelesini konu alıyor. Günlük rutinleri aynılaşmaya başlayan yaşlı adamın duygularındaki farklılığı anlatıyor. Metindeki “Compassionate” kelimesi, karakterde yaşlandığını anlama dürtüsü olarak ortaya çıkmakta ve bu dürtü onda başkasının yerine kendini koymanın önünü açmaktadır. Doğal olarak, dijital çağda insani değerlerin yüceltilmesi üzerine yazılan bir öyküyle karşı karşıyayız.

Söğüt Yükselirken, Ekim 2021, KIYI’DA Edebiyat Dergisi

“Onun yürürken yolunu şaşırdığını farkettiği zaman, etrafında beliren kestirme bir yol olup olmadığını arayışını yüzündeki ifadeden hemen anlardınız. Hızlı davranırdı. Eğer ki aradığı sahil kenarıysa, denizin kokusunu alırdı. Kendinde doğuştan böyle hazinelerin olması talihin vuracağı anlamına geliyordu. Ah, evet, ender rastlanacak kadar talihli bir insan. Kalpleri gümbürteden ve samimi bir yaşamın içinden fırlayıp gelen doğru insandı.”

Öykü, iki yakın arkadaşın masum ve hayati dostluğunu konu ediniyor. “Mutluluk” kelimesinin insan doğasındaki önemine değiniyor. Sosyal adaletsizlik içerisinde yönünü bulmaya çalışan sıradan insanın duygularına sığınmasını anlatıyor. Bu iki yakın arkadaşın öyküsü, hayatta tamamen doğruyu yaşayana kadar çıkmış oldukları serüvenin sonunda birbirlerini bulmanın sevincini ve evrensel dostluğu konu alıyor. Birbirinden tamamen farklı insanları “birleştirmek” için yazılan bu öykü, insan ilişkilerindeki kaosun içinde güvenli bir alan arayan iki insanı anlatıyor.

Yılın Son Günü, Aralık 2020, Kitap Eki Dergisi

“Yılın son günü yürümeye koyulan genç adamın önündeki yol bilmediği bir yerde bitiverdi. Işıkları yanan sahildeki son kafeyi görmüştü. Kendine bir sandalye buldu. Çalışanlardan sonra orayı terk edecek olması fikrini değiştirmemişti. Masası denize bakıyordu, yani dünyanın tam kalbine. O sırada yanına hayatta her zaman sabah güneşini izlemek yerine geceyi tercih eden bir adam yanaştı. Kendi kendine sinirle söyleniyordu. Ona birlikte satranç oynamayı teklif ettiğinde yılın son günüydü ve garsondan karınlarını ısıtmasını söyledi, bir oralet geldi, işte şahane! Oyuna başlamışlardı.”

Öykü, “Bilgiye Ulaşmak” yani “Freedom of Information” kavramını deneyim yoluyla hayattaki doğal ve masum gelişen bir rutinin içerisinde rastlayan iki insanın hikayesini anlatıyor. Tanımadığı bir insan ile birlikte oynadıkları oyun boyunca konuşmaları onları geliştirmektedir. Öykünün ana kahramanı, artık onu eski kişiliğinden ayıran masum bir tecrübe yaşamıştır. İki birbirinden farklı insanın barış içinde geçirdiği bir oyunu anlatıyor.

Bir Dolu Hayat, Eylül 2020, Kitap Eki Dergisi

“Hayatla ilgili belirleyici bir tabloyu elde eden birine bazı konular hakkında vakit harcamasını beklememelisin. Göğü kaplayan yağmur bulutları onları ıslatmaya başlarken karşısında oturan arkadaşı onu dinlediğini belli etmek için gülümsemeyle iki dizini göğsüne doğru çekmişti. Denizboyunda gri bulutlar bütün konuşmayı sonlandırdı. Yağmaya başlayınca çocuklardan biri koşarken öyle şiddetli yağıyordu ki koşma hızları artık onları yanyana tutmayı başaramıyordu. Salamar koşarken, pantolonundaki değerli eşyayı sımsıkı tuttu, sonra da avucunu yavaşça hafifletti. Onu sımsıkı tutmanın alışkanlığının önemi kalmamıştı artık, arkadaşını da.”

Öykü, uzun yıllar boyu birbirini göremeyen iki yakın arkadaşın hikayesini anlatıyor. Tekrar buluştukları o gün geçirdikleri değişimleri, yaşamdaki mutluluklarını ve dünyanın kaosunda yan yana duramamanın pişmanlıklarını konu alıyor. Dostluk ile ilgili zengin bir öykü.

Süngüsüz Kartal, Ocak 2020, Kafkaokur Edebiyat Dergisi

Umutsuzlukla başa çıkmak için kendini yenilemek isteyen bir kartalın gözünden yazılmış bir öykü. Issız ve sessiz bir yerde yenilenmek için kendini yalnızlığa mahkum eden kartalın, kendi yaşamını sürdürebilmek için vereceği mücadelenin ne kadar fazla olabileceğini konu alıyor. Devamlı değişmekte olan dünyada bireyin umutsuzluğunun umuda dönüşmesini sağlamak için kartal imgesine benzetilen sıradan insanın hikayesini anlatıyor.

İstasyon Mektubu, Temmuz 2019, Kafkaokur Edebiyat Dergisi

“Bana anlatılanların arasına hiç yalan karışmış mıdır? “

Öykü, modern insanın ilişkilerindeki yargı temasını konu alıyor. Ön yargılarınının üstesinden gelemeyen genç bir kadının kalp kırıklığını ve eğer ki karşısındaki bireylere fikirlerini söylerse tamamen dışlanacağını düşünmesini anlatıyor. Öyküdeki ana karakterin gözünden yazılan metin, aslında “Yalnızlık”, “unutulma korkusu” ve “umut” kavramlarını ele alıyor. Korkuların gerçeği değiştirmesi ve tek taraflı düşünmenin köreltici yönünü anlatan düşündürücü bir öykü.

Sevgili Derren, Kasım 2020, Kitap Eki Dergisi

“Bir süre masamın etrafında yüzüm yere doğru uzun ve solgun halde yürüdüm. Sana yazmaya olan ihtiyacım içimi kemiriince tekrar masanın başına oturdum ve ah, bingo, bana yazdığın mektubu kütüphanemdeki küçük boşluğa iliştirir iliştirmez yazmaya koyuldum. Derren, senin engine ruhun bir daha onunkine karışmamalı. Hem de asla! diye yazdı, sırtını kütletmek için sandalyenin soluna doğru dönmüştü. Avını yakalamaya kalkışan kuş gibi atılıp ortak olmaya çalışan o adamdan korumak istiyordu ama yazdığı mektupla öyle mi?”

Sevgili Derren öyküsü, üniversiteyi birlikte okuyan iki dostun hikayesini konu alıyor. Sosyal adaletsizlik içerisinde yönünü bulmaya çalışan iki yakın kız arkadaşın geçmiş anılarına sığınıyor ihtiyacını gün yüzüne çıkartıyor. Hikayede geçen John Berger’in “Görme Biçimleri” kitabına atıfta bulunan önemli bir bölüm bulunuyor. Öyküdeki ana karakter, kendini bir insan olarak yok sayılmış olarak görmekte olan genç kızın bakış açısını zenginleştirmek için mektupta bahsettiği imgelemde hayata dair soğukkanlı olmasının kapısını aralıyor. “Unutulmak” ve “Korumak” kavramlarının üzere olan iki insanın farklı şehirlerde yaşamalarına rağmen insani özlemlerine ilişkin değerli bir öykü.

Sevgili Zaman Yolculuk Hangi Tarafa?, Haziran 2020, Kitap Eki Dergisi

“Dünya tarihinde adı geçmekte olan ilk yazar ve şair Endheduanna’nın şiirlerinden etkilenerek yazar olmaya karar veren Sümerli öğretmenin hikayesini duymuş muydunuz?”

Yazı, yazar ve bilim insanı Muazzez İlmiye Çığ’ın 45 yıl üzerinde çalıştığı kitaptan bahsediyor. Binlerce yıl önce yazar olan ilk insanın günümüzdeki insanlarla arasındaki bağını, aynılığını ve hala fikirlerinin güncelliğini koruduğuna değiniyor. “Infodemi” kelimesini irdeleyen dergi yazısı, iyi öğrenilmemiş bir bilgi ile gelecek zamanlarda bizi nelerin beklediği üzerine eşsiz bir düşünce yazısıdır.